24 Αυγούστου, 2014
Ιδιαίτερη αίσθηση και ανάλογη συγκίνηση προκάλεσε στο πολυπληθές ακροατήριο που κατέκλυσε τη μεγάλη αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου Γιαννιτσών στις 10-12-2012 η ομιλία του πανοσιολογιότατου αρχιμανδρίτη π. Αστέριου Χατζηνικολάου, θεολόγου και φυσικού. Το θέμα της ομιλίας του ήταν : «To άστρο της Βηθλεέμ και το μυστήριο της Φάτνης». Ο εξαίρετος και καταρτισμένος εισηγητής-228ος ομιλητής έως τώρα- που είναι ταυτόχρονα και πρόεδρος της αδελφότητας θεολόγων «Ο Σωτήρ» κάλυψε κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο την 3η εκδήλωση της 17ης περιόδου 2012-2013 του Ανοικτού Λαϊκού Πανεπιστήμιου. Με σφαιρικό, μεστό τρόπο , και έντονα θεολογική χροιά έθεσε ποικίλους προβληματισμούς και απάντησε σε ένα επίκαιρο ζήτημα των αγίων ημερών των Χριστουγέννων .
Ενόψει της μεγάλης γιορτής του Χριστιανισμού που πλησιάζει, ωφέλιμο πολλαπλώς θα ήταν, να σκεφτούμε πίσω από την βιτρίνα, τον εντυπωσιακό στόλισμα και τον φαντασμαγορικό διάκοσμο που βλέπουμε το αληθινό νόημα αυτής της μεγάλης γιορτής της οικουμένης. Σχετικά με το άστρο της βηθλεέμ η μόνη αξιόπιστη πηγή που το διασώζει είναι το ευαγγέλιο του Ματθαίου (κεφ. 2,1-18). Η εικονογραφική παράδοση της Εκκλησίας διασώζει την ύπαρξη 3 μάγων και τούτο συνάγεται από τα δώρα που πρόσφεραν στον νεογέννητο Χριστό: χρυσό, λίβανο και σμύρνα. Έφτασαν στους αγίους τόπους προερχόμενοι από την Ανατολή, πιθανότατα από την Περσία. Εκεί, άνθρωποι σοφοί και έμπειροι ερευνητές καθώς ήταν, συνδύαζαν τις πλούσιες γνώσεις που είχαν για τον ουρανό και την αστρονομία ενίοτε με δεισιδαιμονίες και μύθους. Η καρδιά τους πάσχιζε, όμως, για την αλήθεια και την αναζήτηση του θείου. Το παράδοξο αστέρι που τους οδήγησε στον Χριστό πιθανώς να ήταν κομήτης με τροχιά γύρω από τον Ήλιο, εντυπωσιακό φαινόμενο ή τριπλή σύνοδος πλανητών του ηλιακού συστήματος στο ίδιο σημείο της ουράνιας σφαίρας, ίσως πάλι να ήταν υπερκινητικός αστέρας. Τα μεγάλα αστέρια εξαντλούν το βάρος τους και με τις ξαφνικές εκρήξεις διατηρούνται ακμαία. Κανείς δεν είναι σε θέση να απαντήσει με βεβαιότητα τι ήταν. Πάντως ήταν ένα εντυπωσιακό και έκτατο φαινόμενο που περιγράφεται «..είδομεν γαρ αυτού τον αστέρα εν τη ανατολή και ήλθομεν προσκυνήσαι αυτώ» ( Ματθ.2,2).
Εδώ έχουμε παράδοξα φαινόμενα: Α. το αστέρι ήρθε από τα βόρεια ανατολικά κι όχι από ανατολάς προς δυσμάς όπως κινούνται τα συνηθισμένα αστέρια. Β. Το αστέρι έλαμπε και την ημέρα κι όχι μόνο τη νύχτα. Γ. Το αστέρι κάποτε χάθηκε και ξαναφάνηκε. Όταν μπήκαν οι μάγοι π.χ. στην Ιερουσαλήμ αφανίστηκε. Δ. Ως οδηγός των μάγων κινείται κατά την δική τους κίνηση. Σταματούν, το ίδιο κι αυτό. Ξεκινούν, συνεχίζει κι αυτό. Ε. Το αστέρι ήρθε και έμεινε πάνω από το κτίσμα όπου ήταν το θείο βρέφος. Χαμήλωσε, στάθηκε και υπέδειξε την φτωχική κατοικία του.
Στην Ιουδαία οι άνθρωποι δεν είχαν την παραμικρή ιδέα για το μέγιστο γεγονός της γέννησης του Θεανθρώπου. Ο Ηρώδης αναζήτησε την συνδρομή των σοφών της αυλής του. Πράγματι ανάτρεξαν στο βιβλίο του προφήτη Μιχαία. Εάν το γνώριζαν οι κάτοικοι της περιοχής από ενθουσιασμό και δέος θα ξεχύνονταν στους δρόμους και θα πανηγύριζαν την έλευση του Μεσσία. Κάτι τέτοιο όμως δεν ήταν στο σχέδιο της θείας οικονομίας. Ταπεινός και εν μέρει καταφρονεμένος ο ιδρυτής της εκκλησίας μας δέχθηκε την προσκύνηση των μάγων αλλά και των βοσκών της Βηθλεέμ, ενώ ακούγονταν η εξαίσια χορωδία των αγγέλων: «Δόξα εν υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη εν ανθρώποις ευδοκία». Το ταξίδι των 3 μάγων διάρκεσε σχεδόν δύο χρόνια και στέφθηκε με επιτυχία. Έμαθαν την μεγάλη είδηση αυτοί, που μέχρι τότε γνώριζαν μόνο την γλώσσα των ουρανών. Ο Θεός τους μίλησε στην γλώσσα τους, όπως μιλάει με τα αστέρια, τον ουρανό, την φύση ακόμη και με τα άψυχα αντικείμενα. Ωσάν πομπός, λοιπόν, στέλνει μήνυμα σε όλους δέκτες.
Οι άγγελοι που έκλεισαν τις πύλες του παράδεισου, κατόπιν προπατορικού αμαρτήματος των πρωτόπλαστων, αυτοί ήταν που τις άνοιξαν στο γεγονός της ενανθρώπισης του Θεού στο πρόσωπο του Χριστού με την γέννηση του Θεάνθρωπου. «Και ο λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιωαν. 1,14). Οι άγιοι Γρηγόριος ο θεολόγος και Μέγας Αθανάσιος επισημαίνουν την ανάληψη των αμαρτιών των πληγωμένων ανθρώπων από τον ίδιο τον Θεό που έγινε άνθρωπος για χάρη τους, ώστε ο άνθρωπος να μπορέσει γίνει ένας μικρός, κατά χάριν θεός. Ο άσαρκος παίρνει σάρκα και οστά, ο αψηλάφητος ψηλαφείται, ο αόρατος γίνεται ορατός. Είναι Αυτός που τέμνει την ιστορία του ανθρώπινου γένους, θεραπεύει τα αδιέξοδα της ανθρώπινης φύσης, χαρίζει την αρμονία στο Σύμπαν και δίνει ύπαρξη στο βασικότερο ανθρώπινο δικαίωμα: στο δικαίωμα της ελπίδας σε μια μέλλουσα ζωή. Αυτό είναι και το ουσιαστικό νόημα των Χριστουγέννων.
Η δε χορωδία του Αλεξάνδρειου Δημοτικού Ωδείου Γιαννιτσών έκλεισε πετυχημένα την όλη εκδήλωση της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Γιαννιτσών «Ο Φίλιππος» με χριστουγεννιάτικους ύμνους, τραγούδια και τα Θρακιώτικα κάλαντα και απέσπασε το θερμό χειροκρότημα του κοινού.
Λάζαρος Η. Κενανίδης, θεολόγος,
δντής 2ου Γυμνάσιου Γιαννιτσών, υποψ.διδάκτορας Α.Π.Θ.
Κατηγορία: Ανοιχτο Λαικό Πανεπιστήμιο – Περίοδος 17η 2012-2013